गुंतवणुक !

गुंतले हृदय माझे तुझियात

तूं गुंत ना , पूर्ण होईल जीवन

मी वाहते, ओढ रे तुझिया कडे

भरतीची लाटेत खळाळत ये १



मनाची चौकट पूर्ण रे भरली

असण्याने तुझिया भारावले मी

तूं सांडलेले क्षणा क्षणांचे कण

वेचिंत फिरते गुंफित घेऊन २



अस्पष्ट स्पर्शाची होताच चाहूल

भांबावले आठवाने क्षणभर

श्वासात राहू दे, मज वाटते रे

सामावून मज घेण्या, उशीर रे ? ३



सुरेश पेठे

१७ नोव्हेंबर २००८