दृष्टांत की मज झाला, निशानाथ स्वप्नी आला । मनीच्या भावना ह्याच्या, गळी चांदण्याच्या माळा
मी आलो आलो म्हणत, अवनी अवतरला । दुडु दुडु जणू, लोकरी गुंडा घरंगळळा......! ...... ॥ १ ॥
समजावून घ्याहो, म्हणती 'स्माईली' मजला । गोल गोळा पिवळा, वेगळा, गुलाम आगळा !
टिंब रेषांची ओळख, फक्त पारख चेहरी । दिसतो नुसता चेहरा, न कळे तो .. तो कि .. ती ? .... ॥ २ ॥
अक्षर बनती शब्द, शब्दांना मिळती अर्थ । भाषेचे नाही बंधन जगतो मुक्त, विरक्त !
गालातच गाली हंसतो, कधी विरमतो ही । मिचकावून डोळे, गुपित तुमचे सांगतो !! .... ॥ ३ ॥
खदा खदा हंसतो, कधी विचकुनि बघतो । त्रासून चिडतो, तर कधी चिडून त्रासतो
चावतो जीभ, चाटी जीभल्या, दाखवी वाकुल्या ? । गंमती जमती सार्या माझ्या तच ना दिसल्या ? .... ॥ ४ ॥
गॉगल ह्याचे डोळी डाकूची भुषवी भूमिका । काढताच चष्मा डोळी, गोंधळ करी सर्वांचा
तुमच्या मनीचे भावभांडार रिते करतो. । तुमचीच ना सारी भावभावना दाखवितो .... ॥ ५ ॥
शब्दांच्या पलिकडे , राज्य जगावरी करीतो । अमावस्येला ही कधि, तोंड काळे ना करीतो
माझी ही आहे भाषा, करा आत्मसात थोडीशी । द्या संधी मजला, छळणूक ना समजा त्यांशी ...॥ ६॥
सुरेश पेठे
०७ ऑक्टोबर २००८