वर्षा काली .. वर्षा आली
मनी कोपरा बळकावून बसली
गाला वरची मोहक खळी
हांसत हंसतां उमले कळी
आली क्षणांत नूर पालटवित
हास्यांचा तो पूर खळाळत
दंत-पंक्ती होत्या चमकत
काय विलक्षण होय करामत
काय सांगू किमया आगळी
सांवळी, मोकळी गळी-साखळी
क्षणात केले मजला जवळी !
हुरहुर लावत गेली सायंकाळी !!
सुरेश पेठे
२६ ऑगस्ट २००८
No comments:
Post a Comment