वेड

संग घडला वाटले पावले
तरी राहीली कसली हुरहूर
ओढ तुझी कायमची मजला
कां उठले मनात काहूर

दिलीस मजला अनंत दर्शने
आंस फिटेना पाहूं , प्रदर्शने
मजला आता ओढ, मुढा !
उगाच का पांघरतो, वेडा

सर्वस्व अर्पिले तुज्या ठायी
सोडव रे आता या समयी
पुरे ना आता माझी फरपट
येऊ दे मजशी तुज निकट

तूं च मनीची घालव तळ्मळ
पुरे तुझी हं आता खळ्खळ
साद घालते अखंड तुजला
मीलनानेच संपवशिल मजला

सुरेश पेठे

२६ ऑगस्ट २००८