वेगा सवे मनाच्या मी धावणार आहे
जाते कुठे कुठे ते मी पाहणार आहे
वेगात धावलो मी पाडाल का मलाही ?
काही मला तरीही ना लागणार आहे
लागावया मलाही, घालाल पाय मध्ये
पायात दोन ही बेड्या ठोकणार आहे
मार्गात धावणाऱ्या श्वानास काय पाहू
श्वानास त्या सर्वथा मी चावणार आहे ?
पाहू जरी कुठे, काही दीसणार नाही
माझ्यामनी मनाच्या डोकावणार आहे
सुरेश पेठे
५ जुन ०९
( वरील मतला , गजल परिचयाच्या दिवशी दिला होता पण गझल आज पुरी होतेय असे वाटते श्री भूषणजी व श्री अजय जींनी मान्य केली तर !)
जाते कुठे कुठे ते मी पाहणार आहे
वेगात धावलो मी पाडाल का मलाही ?
काही मला तरीही ना लागणार आहे
लागावया मलाही, घालाल पाय मध्ये
पायात दोन ही बेड्या ठोकणार आहे
मार्गात धावणाऱ्या श्वानास काय पाहू
श्वानास त्या सर्वथा मी चावणार आहे ?
पाहू जरी कुठे, काही दीसणार नाही
माझ्यामनी मनाच्या डोकावणार आहे
सुरेश पेठे
५ जुन ०९
( वरील मतला , गजल परिचयाच्या दिवशी दिला होता पण गझल आज पुरी होतेय असे वाटते श्री भूषणजी व श्री अजय जींनी मान्य केली तर !)
1 comment:
ही पण कविता मस्त. तुमच्या कवितेवरून हे सुचलं.
धावून ऊर फुटला तरी श्रमलो ना मुळी मी,
आक्रांदण्यास येथे वेळ कुणा आहे
Post a Comment