तरी राहीली कसली हुरहूर
ओढ तुझी कायमची मजला
कां उठले मनात काहूर
दिलीस मजला अनंत दर्शने
आंस फिटेना पाहूं , प्रदर्शने
मजला आता ओढ, मुढा !
उगाच का पांघरतो, वेडा
सर्वस्व अर्पिले तुज्या ठायी
सोडव रे आता या समयी
पुरे ना आता माझी फरपट
येऊ दे मजशी तुज निकट
तूं च मनीची घालव तळ्मळ
पुरे तुझी हं आता खळ्खळ
साद घालते अखंड तुजला
मीलनानेच संपवशिल मजला
सुरेश पेठे
२६ ऑगस्ट २००८
No comments:
Post a Comment