काळाकुट्ट मेघ भिववितो.. तूंच त्यांतूनि हंसशी
नदी नाल्यांचे पाणी आटले
नयनीं अमुच्या आसूं दाटले
खट्याळपणा तुझा , कुठे कुठे लपून बैसशी
शोधून थकले मी रे , किती अंत माझा पाहशी ?
नुरले श्वास , नुरली आशा
तुजवर राहीला न भंरवसा
अन.........................
मेघ:शाम बरसला दारी , असाच तू बरसतचि रहा
तुझ्या किर्तीचा डंका आम्हा उच्चरवाने ऐकवतचि रहा
खरंच तूं दारी आलास
अन दिलासा दीलास
आता नको घाई परतण्याची, थोडे थोडे थबकुन जा
तुझे सुन्दर शामल रूप, चित्ती अमुच्या ठसवीत रहा
नदी नाले भरभरूनि वाहू दे
सागराशी त्यांची गांठ पडू दे
पुढच्या वर्षी ठरल्यावेळी, विसर न पाडत येशील ना ?
गर्जत गर्जत चमकावित नभ, धड धड धड धड पडशील ना ?
सुरेश पेठे
११ ऑगस्ट २००८
No comments:
Post a Comment