संक्रांत म्हणजे सण, प्रेम वृध्दींगताचा
पूर्व संध्येस भ्रमनिरास झाला त्याचा !
स्निग्धता अति घसरण्यासच मदत करी
अति गूळाची गोडी, अगोड पणे साथ देई !
तिळा देत असता, तिळमात्र प्रेम नाही
गुळाचा चिकटपणा पण सुटतच नाही !
मनासारखे आजपावेतो कोणास मिळाले ?
नेमेचि येतसे संक्रांत, तो त्यां वर भाळे !
रूढी प्रिय मानव चिकटून त्यास राही
काळाचा महिमा, पण लक्षात कोण घेई ?
सुरेश पेठे
१४ जानेवारी २००९
No comments:
Post a Comment